مسافر بی برگشت راه آزادی
توای شکوه محبت تو ای طلیعه ی عشق
توای منادی وحدت توای زمینه ی عشق
رفتی تا از چمنستان آزادی خوشه ی بچینی
وبرکبو تران عطش زده ی درتو فان گیرمانده
راهی ازدره ی هولناک شب بسوی سپیده بجوئی
اما که :
در مسیر این باور وایمان
اژدهای ظلمت با همیاری خشم بی بهار طبیعت
سرو قامت استوارو ستبرت را
وشکوه اندیشه ی آشتی ناپذیر ونو شکفته ات را
با خیلی ازیلان قافله ی آزادی
به نارونها وسرو های دامنه ی تسیلم نا پذیر ( بابا) بخشید
وآنها راهمیشه بهاروجادانه ساخت .
اینک قطرات الماسین خونت
وذرا ت لاله گون وپولادین وجودت
همزادوهمگام باعقابان ستیزگروبی باک
درعمیق دره وجنگل
بعملیات مرگ یا آزادی
پنجه در پنجه ی ببر مینهند .
این منم با افتخار سایبان قناریهایت
دربستر تنهای شب آبنوس
به انتظار سرخ وجاودانه ات
ای مسافر بی بر گشت راه آزادی .
* * *
سلامی بشکوهمندی پربا ر . . .
بتو ای رهبر بیدار زمان
بتو ای جلوه گری راز نهان
بتو ای رهبر آ زاده که درعشق وطن
هدیه دادی خود واند یشه جاویدت را
سد درودم بادا !
وسلام مردم !
بتو رودبار عدالت
بتو ای کان محبت ومروت
بتو ای ریشه رخشنده ی وحدت
بتوا ی مجمر، آتشکد ۀ ضد ستم
سد درودم بادا!
وسلام خلقم !
بتو ای روزنه ی پاک بسوی آرمان
بتو ای پا یگهی عشق ، صداقت ،ایمان
بتوکوهوارۀ علم و شهامت ، احسان
سد درودم بادا
وهزاران سلام
بتو ای رهبر پیشتاز که
به پیشواز بهار
خرمنی لاله فرستادی وگل
چمنی سرخ ،اناریهارا
صف بصف بسته قناریهارا
وخودت رفتی وچتری بشکوه باران
گسترانیدی تا اینکه گلستانترا
ازیدی قافله سالار جهالت
ازبدی شحنه واوهام رزالت
مصئون ومبرا سازی
این همه دوستی و
همراهی
وهمپالگی نور
گوارایت باد
وباین عظمت ا نسانی
انسان بزرگ ،
بشکو همندی پربا خودش
بار ها خواهم گفت
سد درودم بادا!
وسلام همرزم ،
عزت آهنگر
