تذکر صمیمانه ای بر نوشتۀ آقای حمید انوری
نوشتۀ زیبا و واقعگرایانۀ تحت عنوان ” حوت اگر حوتی کند” به قلم پرتوان آقای حمید انوری مرا بی اندازه بخود جلب کرد. این نوشتۀ کوتاه ولی خیلی پرمحتوا که سراپایش مملو است از واقعبینی ، وطنپرستی ، نفرت از بیگانه و تجاوز ، لعن و طعن برحق بر مزدوران اجنبی و در نهایت تعریف و تمجید مردم غیور و سلطه ناپذیر افغانستان ، بر سلول سلول هر وطنپرستی نفوذ میکند و انسانرا به تحسین از شهامت کابلیان غیور وا میدارد. این نوشته نشان میدهد که در جنبش سوم حوت ، کابلیان آزادۀ ما “یکپارچه در مقابل تجاوز و زورگوئی” قیام کرده بودند. شعارهای اصلی شان به قول آقای حمید انوری که خود شاهد عینی آن کارزار بوده اند شعارهای آزادیخواهانۀ ” مرگ بر روس ” ، ” مرگ بر ببرک ” و ” روسها از ملک ما بیرون شوید ” بوده که با نعرۀ بیسج گر ” اله اکبر” برفضای کابل طنین انداخته است. این نوشته برادعای کاذب تنظیم های اسلامی “پاکستان زاده” و ” ایران پور” ، که همیشه بر هر حرکتی مهر کدوئی خود را میچسپانند ، خط بطلان میکشد.
اما میخواهم در مورد پارچه شعری که به قول آقای انوری و همراه شان به شهادت تاریخ در آن روز در زبان همه جاری بود ، نکتۀ را تذکر و توضیح بدهم . مثلیکه بعد از سالهای طولانی فقط در شکل ، بعضی کلمات جابجا شده اند با قید اینکه در محتوا تغییری رخ نداده است.
درینجا با اجازه شاعرش ، میخواهم شکل درست آن قطعه و تا جائیکه بخاطر دارم تاریخ پیدایش آنرا به عرض دوستان برسانم که چرا و چگونه این قطعه در آن زمان ورد زبانها شده بود. نام این قطعه است ” آژیر” که در مجموعۀ شعری تحت عنوان ” نه این بهار نیست” در صفحۀ 37 به چاپ رسیده وچنین است :
آژیر
” روسها از ملک ما بیرون شوید ورنه غرق رود بار خون شوید
این بخارا نیست خاک آریا ست مهد “شیر” و میهن شمشیرها است
روبه چکسلواک و ویتنام و حبش کاین وطن چون لانۀ زنبورها است “
متنی را که میخوانید در زیر این قطعه در آن کتاب توسط ناشرنوشته شده که عینا نقل میکنم:
” این چکامۀ تاریخ در شب تجاوز بیرحمانۀ روسها ، به تاریخ ششم جدی 1358 ش سروده شده و بر تارک اولین اعلامیۀ که مردم افغانستان را به مقاومت در برابر این تجاوز فرا میخواند به چاپ رسیده است . این فریاد از همان شب به مثابه فریاد زمان ، زبان حال ملت غیور افغانستان شد و همگان آنرا از خود میدانستند و هرکس مطابق میل خود آنرا به یکی از شعرای بنام کشور نسبت میداد. شاعرش حق دارد به خود ببالد که فریاد همگانی ملتش را سرداده است. ”
قابل یاد آوری است که این قطعه توسط استاد “برات علی فدائی” شاعر توانای کشوربعدا استقبال شده به پارچه شعر زیبائی تبدیل گشته است که در دیوان استاد نیز درج است.
و حال در مورد تاریخچۀ آن : در فردای شامگاه ششم جدی 1358 ش آغاز تجاوز مسلحانه ارتش شوروی به کشور ما چریکی از روستا و از سنگر نبرد با لباس یک دهقان به شهر هرات آمد و درخانۀ در شهر کهنۀ هرات رفت تا درجلسۀ مخفی سیاسی که برای ارزیابی و برخورد به تجاوز، خودش فرا خوانده بود شرکت کند. در آن جلسه و در اولین لحظات روز که هنوز ورود تانکها و پرواز طیارات متجاوزین جریان داشت ، فیصله شد که در تقابل این تجاوز باید ایستاد و برای اینکار باید به مردم غیور و تسلیم ناپذیرخود در برابر متجاوزین و اشغالگران میهن ما افغانستان متکی شویم نه به هیچ اجنبی دیگری. در پایان این جلسه قرار شد اعلامیۀ جهت آگاهی مردم به نشر سپرده شود و از مردم دعوت شود تا در مقابل تجاوزگران به مقاومت برخیزند. در آن جلسه فیصله شد که شعارهای مبارزاتی ما درین مقطع چنین است : ” روسها از ملک ما بیرون شوید ” ، ” یا مرگ یا آزادی” ، مرگ بر متجاوزین” علاوتا فیصله شد که برای تهیج همگانی سرودی در چند مصرع تهیه و تکثیر شود تا همه آنرا بخوانند و همچنان شبها مردم به بالای بامها رفته و برای ساعتی نعرۀ اله اکبر سر بدهند و بدین نحو نفرت شانرا از تجاوز نشان داده و مقاومت شانرا در برابر دشمن تبارز دهند.
شعر زیبا و پرمحتوای ( روسها از ملک ما بیرون شوید . . . ) درین جا و درین مقطع زمانی و بخاطر چنین هدف مقدس ( دفاع از وطن) توسط همان چریک مبارز و نام آور ( ش. آهنگر ) سروده شد و زینت بخش و عنوان اعلامیۀ شد که در همان روز پخش گردید.
در آن اعلامیه همراه با تحلیل و تقبیح تجاوز 6 جدی از مردم خواسته شده بود که ضمن اینکه به هر وسیلۀ ممکن بر تجاوز اعتراض میکنند ، این سرود را نیز تکرار کنند وبخوانند. وچنین کردند.
یکی از خاطراتم اینست که یک مچی ( پینه دوز کفش ) پسرش را که نو به صنف اول رفته بود در کنارش نشانده و به او گفت ” بچیم از روی همین چند تا بنویس “. به اینترتیب این پارچه شعر از همان روز توسط مردم تکثیر و ورد زبان مردم رزمندۀ هرات شد و در حرکت رزمنده اش شهر به شهر ، ولایت به ولایت به عنوان شعار همگانی مردم ما و فریاد ملت رنجکشیدۀ افغانستان جا ی گرفت و در سوم حوت کابل ما شاهد تبارز بی نظیرآن در تظاهرات شهر زیبای کابل بودیم . از آن به بعد در اشعار گوناگون و در نشریه های فراوانی در داخل و خارج افغانستان از آن استقبال بعمل آمد ه و به نشررسیده است.
به امید اینکه روزی شعار “روسها از ملک ما بیرون شوید” به شعار ” یانکی ها از ملک ما بیرون شوید ” . . . در وطن عزیز ما افغانستان بدل شود و عملا ما و شما شاهد بیرون انداختن یانکی ها وهمپالگان شان به بازوی توانای مردم خود از سرزمین آزداگان و دلاوران افغان باشیم.
از : س. روشنگر
