در حاشیۀ محاکمۀ اسرائیل به عنوان
جنایتکار جنگ
عمق تراژیدی نوار غزه را در نزدهمین روز حملۀ اسرائیل در لوحۀ قبرستانی که روی آن نوشته شده بود ” قبرستان جای ندارد” ، میتوان حدس زد. فلسطینی ها بعد از این روز مجبور شدند قبر های کهنه را باز کنند و چندین شهید را در یک قبر دفن نمایند. قبر کن _ قبرستان ” شیخ رضوان ” برای گزارشگر آژانس AP گفت :” من سه برادر را در یک قبر گذاشتم ، دختران را با مادر شان یکجا دفن کردم.” در حالیکه فلسطین در آتش یک جنگ تهاجمی و وحشیانه می سوخت ، دولت های امریکا و آلمان مخفیانه و دور از چشم جهانیان متأثر از این وحشت ، برای اسرائیل سلاح فرستادند.
برای این دولت ها سرنوشت صد ها فلسطینی و ویرانی خانه و شهر فلسطینی ها ارزشی نداشت ، در حالیکه با بیشرمی و وقاحت در رسانه های گروهی رسمی ، حماس را مسئول شروع جنگ می نامیدند. حقیقت اینست که خود از فروش سلاح های مخرب و مدرن شان – بخصوص در مرحلۀ کنونی که بحران جهانی دست و پاگیر سرمایه شده است – نفع می بردند و با فروش این سلاح ها ، قبل و حتی در جریان جنگ عملأ این جنگ غیر عادلانه را پشتیبانی کردند.
در ماه سپتامبر سال 2008 کانگرس امریکا فیصلۀ فروش بمب های GBU- 39 مخصوص ویرانی پناهگاه های زیر زمینی را برای اسرائیل کرد. هم چنان اسرائیل از امریکا بمب های GPS 113 kg که قدرت وحشتناک ویرانگری دارد ، به دست آورد و قرار گزارش روزنامه اسرائیلیJarusalempost از این بمب ها به تاریخ 08. 12 . 29 استفاده صورت گرفت.
دولت آلمان به تاریخ 08. 12. 15 – دو اعشاریه شش ( 6،2) ملیون کیلوگرام مواد منفجره به اسرائیل فرستاد. به اساس گزارش رویتر ، اسرائیل به تاریخ 08. 12. 30 یعنی در جریان حملات به فلسطین از آلمان سلاح خرید.
سازمان حقوق بشر فلسطین ( المیزان) که بیلانس جنایت در نوار غزه را مورد تحقیق قرار داده است ، آمار ذیل را بیرون داده است:
1360 شهید ، 5000 زخمی و 22000 خانه خراب شده است. علاوه بر این ، بخش هایی از شهر در اثر بمب های ویران کننده کاملأ ناپدید شده اند که اجساد انسان ها زیر این خرابه ها هنوز ثبت آمار قربانی شدگان نیست. زیاد تر از نیم ملیون نفوس ، یعنی یک بر سوم باشندگان غزه آب پاک آشامیدنی ندارند ، بخاطری که سیستم کانالیزاسیون غزه را حملات هوائی اسرائیل کاملأ از بین برده است.
علاوتاً این سازمان {تا اکنون} 38 مسجد ویران شده ، 39 مکتب ، 42 تعمیر دولتی ، 107 دستگاه خورد و پیشه وری و 90 تعمیر پولیس را ثبت آمار خود کرده است.
آمار کشتزار های ویران شده شامل گزارش نمی باشد.
دولت اسرائیل از فاسفورس های آتشزا در جریان جنگ استفاده کرد. آتش این فاسفورس در بدن زخمی ها به هیچصورت خاموش شدنی نیست . فرد زخمی (آتش گرفته) درین آتش می سوزد تا بمیرد. متخصص نظامی حقوق بشر chriscobb smith می گوید: ما در همه جای غزه شواهد استفاده از فاسفورس سفید و بقایای پارچه هایش را یافته ایم. استفاده از این مواد جزء جنایات جنگی است.
در جریان روز های جنگ ، تانک ها و قوای پیادۀ اسرائیل سی (30) تن فلسطینی را قصدأ نشانه گرفته و به شهادت رسانیدند.
Navipillay یک قاضی اسبق افریقای جنوبی برای جنایات بین المللی در مصاحبه با BBC این شیوه برخورد را جنایات جنگی تشخیص کرد.
به تاریخ 09. 01 . 22 گزارشگر ملل متحد – آقای Richart falk در ارتباط به نقض حقوق بشر در فلسطین توضیح داد که اسرائیل حین حملات خود به یک منطقۀ پرنفوس غزه ، بالای مردمی که هیچ امکان بیرون شدن از غزه را نداشتند ، ترحمی روا نداشت. طی این حملات ، به هیچ طفلی ، زنی ، مریضی و یا معیوبی – قبل و در جریان جنگ – اجازۀ خروج از محل داده نشد. گزارشگرموصوف این عمل را جنایت جنگی خواند.
علاوه بر این اسرائیل بی محابا بر عمارت ملل متحد که فلسطینی های بی پناه به آنجا پناه برده بودند ، حمله کرد و با خرابی و ویرانی عمارت ، پناهنده ها را به شهادت رسانید.
اخیرأ به تاریخ 09 . 02 . 05 قوای نظامی بحری اسرائیل به یک کشتی لبنانی حامل 60 تن مواد کمکی ( مواد غذایی ، ادویه ، خون ، سامان بازی اطفال و لباس ) حمله کرده ، کشتی را مجبور به توقف در ساحل خود کرد.
متأسفانه این بار نیز مانند جریان حملات سه هفتۀ اسرائیل ، اروپا و امریکا سکوت می کنند ولی برعکس این حادثه در دنیای عرب با برخورد شدید مواجه شده است و ” شورای همکاری کشور های عرب خلیج ” این حمله اسرائیل را حمله دزدان دریائی نامیده است و از شورای امنیت ملل متحد خواهان توجه به سرنوشت کشتی و عملۀ آن شده اند.
طومار جنایات اسرائیل در برابر فلسطین طویل و بسیار دردناک است. اکنون سازمان حقوق بشر Amnesty International ، دیده بان حقوق بشر Human Right Wach و هشت گروه حقوق بشر اسرائیلی ، اسرائیل را محکوم به جنایت جنگی در جنگ اخیر غزه می سازند.
وزیر عدلیه فلسطین در دنهاگ ( Den Haag)با رئیس محکمه جنایات بین المللی تماس گرفته است.
وکلای لبنانی و هسپانوی در جریان جنگ دوسیه اقامه دعوی بیست و پنج صفحه ای علیه اسرائیل تهیه کرده و خواهان محاکمه اسرائیل هستند.
سازمان حقوق بشر فلسطین المیزان با تلاش شباروزی و خستگی ناپذیری که شیوه خاص فلسطینی هاست ، در هر گوشه ای از نوار غزه دنبال آثار جنایات اسرائیل را می گیرد و جنایات را مستند می سازد.
روز جمعه 08. 02. 06 سارنوالی ترکیه دوسیه اقامه دعوی سازمان حقوق بشر ” مظلوم ” را رویکار گرفت. مظلوم به ادعای قتل عام ، شکنجه و جنایت جنگی علیه رئیس جمهور اسرائیل Schimon Peres صدر اعظم اسرائیل Ehud olmert وزیر خارجه اسرائیل ZipiLivin و رئیس سازمان جاسوسی نظامی Heeres اقامه دعوی می کند.
ما در حالیکه با خلق فلسطین ، خلق عراق و خلق های سراسر جهان همدردی و پشتیبانی خود را اعلان میداریم ، امید واریم شاهد روزی باشیم که جنایتکاران اسرائیلی در محاکم بین المللی پاسخگوی جنایات بیکران شان باشند. آرزو داریم که دستان همه جنایتکاران را در تمام نقاط دنیا و بخصوص در کشور عزیز مان (افغانستان) از عقب بسته ببینیم.
گروه های جنایتکاردر کشور ما از سی سال به اینطرف ، در میدان مسابقه ، هرکدام گوی سبقت را از دیگری ربوده اند. لشکر وحشی و خون آشام روس ، یک و نیم ملیون شهید ، صد هزار زندانی ، پنج ملیون آواره و بیشتر از شصت ملیون ماین فرش شده در سرتاسر کشور به ما “تحفه” داد. احزاب ارتجاعی در پهلوی سائر جنایات شان کابل را به ویرانه مبدل ساختند و برای رسیدن به قدرت ، ملیت های برادر را به جان هم افگندند که طالبان در امتداد این خط وحشتناک ، در وازه های تازه بد بختی بر روی مردم ما و بخصوص زنان گشودند.
اما ، با تجاوز امریکا و سایر همدستانش در سال 2001 ، با رکلام دموکراسی نامنهاد ، جنایتکاران سابق در نقش ناجی های ملت روی صحنه آمدند و به اشاره و کمک باداران خود ، خویشتن را مورد عفو قرار دادند که هیچکسی نمیتواند تداوم اعمال جنایتکارانه آنها را انکار نماید.
اکنون رئیس جمهور امریکا (حسین اوباما) با وعدۀ بستن زندان گونتانامو می خواهد آبروی ریختۀ امریکا را اعاده کند ، ولی صحبتی از بستن زندان بگرام و سائر زندان ها در میان نیست. در حالیکه تعداد زندانیان بگرام به مراتب زیادتر از گوانتانامو است . درین زندان ، زندانیان مورد شکنجه های وحشیانه قرار می گیرند ، کشته و مفقود الاثر می شوند.
در جریان هشت سال حضور قوای بیگانه در کشور عزیز ما ، بار ها و بار ها مردم در نقاط مختلف کشور در محافل عروسی ، در بس های مسافر بری و در خانه هایشان مورد حملات وحشیانه هوائی قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
این جنایات آنقدر تکراری و روزمره شده که تأثیرات آن بالای عساکر مهاجم خیلی قوی است.
عساکر آلمانی که مدتی را در افغانستان سپری کرده اند ، پس از بازگشت به کشور شان ، به امراض روانی مبتلا می شوند . اکنون این مریضی زیر نام Posttraumatisch ثبت می شود.
به این مریضی به این علت posttraumatisch می گویند که عساکر هفته ها و ماه ها بعد از بازگشت دچار آن می شوند.
سال 2006 ، 55 مورد این مریضی در عساکر آلمانی که در افغانستان بودند ، تشخیص شد. سال 2007 این آمار به 130 نفر و سال گذشته به 226 نفر رسید. شیوع این بیماری روانی توجه جامعه مدنی آلمان را به خود جلب کرده است. و اخیرأ حتی فلم تلویزیونی درین رابطه روی صفحه تلویزیون آمد.
اوضاع درد ناک کشور ما که عساکر مهاجم را که مبتلا به بیماری می سازد ، بالای مردم بی پناه ما چه تأثری خواهد داشت؟
آمار قربانیان غیر نظامی این جنگ مخفی نگهداشته می شود. روزنامه انگلیسی The Sun به تاریخ 09 . 02 . 04 گزارش داد که یک افسر انگلیسی به خاطر افشای اسرار مخفی در رابطه به آمار تلفات غیر نظامیان جنگ افغانستان به یک سازمان حقوق بشر ، زندانی شده است.
owen Mecally یک افسر چهل و هشت ساله انگلیسی افشاء ساخته است که از سال 2001 به اینسو سالانه1000 غیر نظامی از طرف امریکا و قوای ناتو به قتل می رسند.
با آنکه از نظر سازمان های حقوق بشر این آمار به مراتب بیشتر است ، با آنهم جنرال های امریکائی به خاطر این افشاگری در آتش خشم می سوزند و افسر نامبرده به انگلستان انتقال داده شده و منتظر محاکمه خود است. خطر 14 سال قید به خاطر این افشاگری او را تهدید می کند.
قتل و کشتار بیگناهان ، استفاده از انواع سلاح های مخرب و تباه کن ، قتل مواشی ، خرابی مزارع و آبادیها و مهمتر از همه دروغ پراگنی و جنگ های غارتگرانه را با بی شرمی و وقاحت ، مبارزه برای دموکراسی نامیدن دیگر حتی در حوصله عساکر مهاجم هم نمی گنجد.
قرار گزارش آژانس خبری AP سال گذشته ، هفتاد و یک عسکر امریکائی از خدمت نظام فرار کردند ، برای اینکه وحشت خودشان در افغانستان را دیگر تحمل نمی توانستند.
یک سرباز سی سالۀ امریکائی به نام Andre Shepherd که از خدمت نظام فرار کرده و در آلمان تقاضای پناهندگی کرده است ، در مصاحبه خود با مجله شپیگل Spiegel می گوید:
” من نمی خواستم امریکا را در کشتن بی گناهان کمک کنم و مانند سائر عساکر امریکائی ( 25000 از شروع جنگ عراق بدینسو ) من هم از خدمت نظام فرار کردم.”
وی مدت نزده ماه را بعد از فرار از نظام در جنوب آلمان به صورت مخفی سپری کرد و به جواب مجله شپیگل که این مدت را در کجا پنهان شده بود گفت ، دوستان آلمانی ام مرا کمک کردند.
بلآخره این سرباز ، به تاریخ 08. 11. 26 مجبور به تقاضای پناهندگی شد. با آنکه هنوز جواب ندارد ولی صد ها نفر از سرتاسر آلمان با جمع آوری و فرستادن امضاء از دولت آلمان خواهان قبول شدن پناهندگی وی شده اند. قرار است روز شنبه 09. 02. 07 به او جایزه صلح Monich American Peace داده شود. روز شنبه کنفرانس امنیت ناتو به مناسبت 60 سالگی ناتو در شهر مونشن آلمان برگزار می شود و قرار است که یک گروه صلح خواه امریکائی مقیم مونشن در ضمن ابراز اعتراض علیه این کنفرانس ، به این سرباز به دلیل نرفتن به جنگ عراق و افغانستان جایزۀ صلح را بدهد. او خودش در مورد این جایزه می گوید:
” این جایزه فقط جایزه من نی بلکه جایزه همه افراد و سازمان هایی است که در برابر جنایات علیه انسانیت قد علم می کنند.”
هموطنان عزیز !
جنبش های طرفدار صلح در سرتاسر دنیا اوج میگیرد. بحرانی که دامنگیر نظام سرمایه داری شده است ، هر روز به تعداد فقراء و بیکاران می افزاید و زمینه های همبستگی میان کارگران کشور های امپریالیستی و مردمان اسیر کشور های مورد تهاجم قرار گرفته ، روی این بستر رشد می کند.
ما در حالیکه همبستگی خود را با همه سازمان ها و افراد صلح خواه و سازمان های حقوق بشر اعلام میداریم ، از عملکرد شجاعانۀ عساکری که این جنگ غیر انسانی و وحشیانه را تحریم می کنند ، تقدیر می کنیم. باید لحظه ای فراموش نکنیم که یکی از ارکان مهم مبارزه برای آزادی و رسیدن به دموکراسی واقعی و عدالت اجتماعی فراموش نکردن جنایت و جنایتکاران است.
ما نباید درین مرحلۀ حساس تاریخ بشریت ، با سکوت و یا ندانم کاری نقش خود را به عنوان انسان آگاه فراموش کنیم. چه در داخل و یا خارج از کشور ، باید جریانات کشور را با دقت تعقیب کنیم و جنایات علیه مردم ما را مستند بسازیم و آمار بگیریم. جنایات را افشاء کنیم و برای خود در سطح جهان متحدین جستجو کنیم.
خون هر شهید ، نالۀ هر زندانی ، آه هر یتیم ، اشک هر بیوه و سوگ هر مادر باید به فریاد داد خواهی مبدل شود . راه ها و زمینه هایی را جستجو کنیم که امکان بستن دست جنایتکاران را از پشت سر مساعد سازد.
به امید آن روز !
نویسنده و گرد آورنده : خنجر
ششم فبروری ۲۰۰۹
منابع و مأخذ:
1/ WAZ ( WESTDEUTSCHE ALLGEMEINE)
2/ JUGEWELT ( Tageszeitung)
3/ SPIEGEL ( Zeitschrift)
4/ selthaye internite
5/ Al- Mizan Menschenrechtsorganisation
6/ Monich American Peace Committee
